کودک شما چگونه رشد می کند؟
ماه هشتم ، هفته اول
در اين مرحله ممكن است هنوز به كودك خود بگوئيد كه "تلفن اسباب بازي نيست"، "جغجغه ات را به اين طرف و آن طرف پرتاب نكن" و "موهاي خواهرت را نكش"! در اين سن كودك ممكن است بخواهد اقتدار شما را با سرپيچي از دستورهاي ساده امتحان كند. او نافرمان، لجباز يا خودسر نيست، فقط كنجكاو است. در اين سن هرگز به كودك خود اين برچسب ها را نسبت ندهيد.
به خاطر داشته باشيد كه كودك فقط چيزهايي را به خاطر مي آورد كه چند لحظه پيش به او گفته ايد. در اين سن بهترين كار اين است كه فقط بگوييد: "نه" و سپس او را از انجام كارش منصرف كنيد.


ماه هشتم، هفته دوم
"دندان در آوردن كودك" بين 3 تا 12 ماهگي آغاز مي شود اما اولين دندانها در اكثر كودكان در فاصله 4 تا 7 ماهگي بيرون مي زنند؛ و معمولا اولين دندانها دو دندان جلويي در آرواره پايين هستند. در صورتي كه بين دو دندان او فاصله وجود دارد نگران نشويد. دندانها معمولا با زواياي مختلف از لثه خارج مي شوند و فاصله بين آنها در سن 3 سالگي (كه همه 20 دندان شيري در مي آيند) از بين خواهد رفت.
هنگامي كه مرحله دندان درآوردن آغاز مي شود، از آنجا كه كودك مي خواهد به اين "چيزهاي جديد" كه در دهانش درآمده اند عادت كند، آب دهان او بيشتر سرازير شده و صداهاي جديدي از خودش درخواهد آورد.


ماه هشتم ، هفته سوم
در اين مرحله احساسات كودك شما واضح تر شده است. او ممكن است افراد آشنا را ببوسد و اگر تشويق شود اين كار را تكرار خواهد كرد.
در چند ماه آينده كودك شما خواهد توانست خلق و خوهاي مختلف (عصبانيت، شادي و...) را تشخيص داده و تقليد كند و ممكن است اولين نشانه هاي همدلي (ابراز شادماني متقابل يا ابراز همدردي) را از خود بروز دهد. مثلا اگر صداي گريه كسي را بشنود ممكن است خودش هم گريه كردن را آغاز كند. هرچند كودك شما در ابتداي راه فهم و درك احساساتش است اما از شما تقليد خواهد كرد. در ماهها و سالهاي آينده كودك شما دقيقا همان رفتاري را خواهد داشت كه شما با ديگران و بخصوص با خود او داريد.

ماه هشتم ، هفته چهارم
كودك شما آرام آرام مي تواند حركت كند و البته زمين خوردن هم بخش لاينفكي از اين فعاليت كودك است. هرچند اين زمين خوردنها ممكن است براي چند لحظه شما را واقعا بترساند، اما سعي كنيد از تلاش كودك براي كشف محيط اطراف و محدوديتهايش لذت ببريد.
هر چند شما ميل داريد كه از كودك خود مراقبت كامل به عمل آوريد، اما با خودداري از اين ميل، به او اجازه دهيد كه رشد كند و روي پاي خودش بايستد. با اين حال سعي كنيد كه محيط خانه را براي كودك خود "امن" كنيد. يك راه مناسب آن است كه خودتان را جاي او بگذاريد تا بتوانيد محلهاي خطرناك را پيدا كنيد. مثلا محل نگهداري اشيا شكننده را محكم كنيد تا از سقوط و شكستن آنها جلوگيري شود و مبلمانهايي را كه چندان جلوي حركت كودك را نمي گيرند در اتاقها نگه داريد.