امروزه در بعضي از نقاط دنيا بخصوص در غرب حيات خانواده روبه گسيختگي است، خانه محلي است براي خوردن و خوابيدن، همين و بس! !
هر يك از افراد خانواده طبق برنامه ی خود مي‌آيند و مي‌روند ، هر يك به كار خود مشغول است، به ندرت یکدیگر را مي بينند و توجه چنداني به هم ندارند. به راستي در اين‌گونه خانواده ها چه امري جريان دارد؟ روابط بين والدين و فرزندان و اعضاء خانواده چگونه است؟ وقتي فردي به عنوان ميهمان با خانواده ديداري مي‌نمايد چه احساسي دارد؟
در فضاي يك خانواده ی  سالم، هر يك از اعضاء، هم داراي حقوقي هستند و هم داراي مسئوليت هائي. در چنین خانواده ای، والدين و فرزندان به يكديگر اهميت مي‌دهند و اوقاتي را با يكديگر مي‌گذرانند و به جهت محبتي كه به هم دارند براي يكديگر وقت صرف مي‌نمايند و ارتباطي مشحون از شفقت و تفاهم و توجه بین آنان موجود مي‌باشد. آنها با يكديگر صحبت مي‌كنند، به حرف هم گوش مي‌دهند، به يكديگر توجّه دارند و به هم ابراز محبت مي‌نمايند.
روز با دعا و مناجات شروع مي‌شود و شب هنگام  با دعا و مناجات خاتمه مي‌پذيرد.
همه ی كودكان اين حق را دارند كه مورد توجه و تحت آموزش و تربيت در چنین خانه ای قرار گيرند. آنها اين حق را دارند كه به عنوان موجودات انساني مورد احترام باشند.
به اطفال بايد از همان اوايل زندگي آموزش داد كه به والدين خود احترام بگذارند و آنها را تكريم كنند. بايد تلاش زيادي براي استقرار اين امر اختصاص داد، چه كه امروزه در بعضي از نقاط دنيا احترام و توجه لازم به والدين و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ ها به عمل نمي‌آيد.
اگر والدين نسبت به پدربزرگ ها و مادربزرگ ها احترام كامل نشان دهند، الگو و نمونه ی خوبي براي اطفال خود خواهند بود.
وقتی از حضرت عبدالبهاء سوال شد: نظر و اعتقاد شما در خصوص خانواده چيست؟ فرمودند:« به موجب تعاليم حضرت بهاءالله خانواده كه يك واحد انساني محسوب است بايد طبق اصل تقديس و احترام تعليم و تربيت يابد و جميع فضائل و كمالات به آن القاء گردد و تماميت و جامعيت روابط عائله بايستي پيوسته مورد توجه دقيق قرار گيرد و حقوق و شئون اعضاء كلّ محترم و محفوظ باقي ماند. حقوق فرزند، حقوق پدر و مادر، هيچيك از آنها نبايد پايمال شود و معرض تخطّي و تجاوز واقع گردد و در عين حال هيچيك از آنها نبايد جنبه ی انفرادي و مطلق اختيار نمايد. همانطور كه فرزند نسبت به پدر خويش داراي پاره‌اي تعهدّات است، پدر نيز به همان قرار صاحب وظائفي است كه بايد در حقّ فرزند مجري دارد. خواهر و ديگر اعضاء عائله نيز هريك داراي حدود و مقامات مخصوصه‌اند. جميع اين حدود و مشخّصات بايستي مورد احترام واقع گردد. در عين حال وحدت و يگانگي خانواده محفوظ و لن يتغيّر باقي مانده ناراحتي هريك بايد ناراحتي عموم تصوّر شود و راحت و آسايش هر عضو راحت و آسايش اعضاء ديگر و بالاخره اعتلاء و افتخار هر فرد اعتلاء و افتخار ساير افراد تلقي گردد. »