ورود کاربر

جملات تربیتی

آنكه انديشه اي بهتر دارد و رفتاري برتر ،به گفتار و كردار هماهنگ با شريعت و قانون عمل مي كند .

ضرورت توجه به ابعاد گوناگون تربیت

 

 

نگارش :شبستان

 

پدر و مادر بودن يكي از پيچيده ترين و مهمترين فعاليت ها و مسئوليت ها در جهان است و مسئله تعليم و تربيت يكي از مهمترين و اساسي ترين بحثها در جامعه بشري است زيرا :

 

· در ميان تمام پستانداران ،كودك انسان در بدو تولد ، ناتوانترين آنهاست و به طولاني ترين دوره رشد نياز دارد تا بتواند فعاليت ها و مهارتهاي ويژه اي را بدست آورد. بطور كل هر چه موجود زنده در مرتبه بالاتري از نظر خلقت باشد به همان نسبت دستگاه عصبي او پيچيده تر است و رسش يا دوران پختگي او به زمان طولاني تري نياز داردتا بتواند توانايي هاي لازم را بدست آورد. نوزاد حيوانات اندكي پس از تولد مي توانند مستقلا در محيط اطراف خود حركت كنند و خيلي زود از خود محافظت نمايندو غذاي مورد نياز خود را فراهم آورند مثلا نوزاد ميمون وابستگي خود را به مادر فقط براي چندين ماه حفظ مي كند در حالي كه فرزند انسان تا مدتها نياز به محافظت و مراقبت ويژه دارد و تا سالها به والدين خود وابسته است.

 

· از طرف ديگر طفل انسان در بدو تولد از استعدادها و قابليت هاي فطري و ارثي زيادي برخوردار است .اين استعدادها و قابليت ها تنها بواسطه تربيت است كه ظاهر مي شوند مثلا استعداد موسيقي يا نقاشي را در نظر بگيريد. ظهور و بروز اين استعدادها در اطفال، وابسته به نوع تربيت آنان است بطوري كه اگر در كودك اين استعداد به حد كافي موجود باشد اما در شرايط مناسب براي پرورش و شكوفايي اين استعداد قرار نگيرد، اين استعداد در او مكتوم و مكنون باقي خواهد ماند.كشف و پرورش استعدادهاي كودكان يكي از مسئوليت هاي والدين است.

 

· نوزاد حيوانات بسياري ا ز رفتارهاي خود را بر اساس غريزه شكل مي دهند و نيازي به آموزش ندارند.غريزه عبارت از استعدادي است كه حيوان را خود به خود و بدون نياز به تجربه ،به انجام اعمال مفيد و پيچيده بر مي انگيزد چنانچه جوجه را فورا به دانه چيدن و پرندگان را به آشيانه ساختن و يا مهاجرت به نقاط گرمسير و سرد سير و نيز تميز خطر وامي دارد بدون اينكه اين اعمال را از قبل تجربه كرده باشندو اين در حالي است كه كودك انسان براي بقاي خود نيازمند يادگيري مهارتهاي زندگي و تجربه آن است .

 

· مورد ديگر آنكه انسان موجودي است كه داراي دو جنبه است . هم جنبه حيوانيت دارد و هم جنبه مّلكيت.يعني اگر تربيت صحيح نشود قابليت اين را دارد كه واجدصفاتي شود و رفتارهايي از اوسر زند كه مقام او را در حد حيوان تنزل دهد و گاه از حيوان نيز پست تر شود و بالعكس اگر تربيت صحيح يابد، بر هوي و هوس غلبه كرده ، رفتارهاي خود را تحت كنترل و اراده در آورده و از ارزشهايي تبعيت مي نمايد كه مقام او را در حد فرشتگان ارتقاءمي دهد و جنبه مّلكيتش بر جنبه حيوانيتش غلبه مي كند. به عبارت ديگر انسان در آغاز تولد خوب يا بد به اين جهان نمي آيد اما اين امكان را دارد كه خوب يا بد شود .

 

 

بدين ترتيب ملاحظه مي شود كه تربيت، نقش مهم و اساسي در زندگي كودك دارد اما پيچيدگي آن بدين جهت است كه تربيت از ابعاد و جنبه هاي گوناگوني مطرح است زيرا حيات انسان ابعاد و جنبه هاي گوناگوني دارد از جمله تربيت جسماني و زيستي ،تربيت عقلي ،تربيت عاطفي، تربيت اجتماعي ،تربيت اخلاقي و روحاني و غيره .

 

 

در تربيت جسماني و زيستي ،كودك از نظر الگوي رشد و نمو جسماني و عوامل موثر در آن همچون تغذيه ،بهداشت جسماني و فعاليت هاي بدني و غيره تحت مراقبت و تربيت والدين قرار مي گيرد و رشدمي كند. اما تربيت عقلي يا شناختي بر پايه پرورش ذهن كودك است و با كسب توانايي هايي مثل يادگيري زبان و تكلم ،ادراك و تمركز و دقت ، توانايي حفظ و ياد آوري ،تفكر و استدلال،هوش و غيره ارتباط دارد.

 

 

تربيت عاطفي نيز كه بر پايه پيوند عاطفي و محبت و كيفيت توجه و مراقبت والدين نسبت به كودك قرار دارد نتايجي همچون احساس امنيت يا عدم امنيت و ايجاد دلبستگي و پيوند عاطفي با والدين و در نتيجه پذيرش و الگو قرار دادن والدين و رفتارهايي كه با ارزشهاي والدين مطابقت دارد را به همراه خواهد داشت. كودكاني كه از نظر عاطفي در دوران خردسالي به خوبي تربيت شده اند در بزرگسالي اجتماعي ترند و به آساني شريك مي شوند و در ايجاد روابط متقابل با ديگران توانايي بيشتري از خود نشان مي دهند .

 

 

تربيت اجتماعي كودكان ،جنبه ديگري از تربيت است كه موجبات رشد اجتماعي كودك و توانايي ارتباط مطلوب و مناسب او با اعضاء اجتماع را فراهم مي آورد . ارتباط درست و صحيح كودك با دنياي بيرون از خانواده و ايجاد دوستي ها و روابط با همتايان و كسب مهارتهاي ارتباطي و كنشهاي متقابل و كيفيت و كميت تعامل با ديگران، بستگي نزديكي با اين نوع تربيت دارد.

 

 

تربيت اخلاقي و روحاني نيز جنبه هاي مهم ديگري از تربيت هستند كه به موضوعاتي همچون پرورش فضايل و كسب اخلاق و رفتار مطلوب مثل احترام به ديگران ،رعايت ادب و نزاكت،صداقت و درستي در اعمال و گفتار ،مسئوليت پذيري، داشتن رابطه با خالق، اشتياق به خدمت و غيره منجر مي شود .

 

 

در يك تربيت صحيح و اصولي ، توجه هماهنگ و همه جانبه به جنبه ها و ابعاد مختلف رشد ،از ضروريات است.

 

 

تاكيد و توجه به يك جنبه از رشد مثلا رشد ذهني و عقلي كودك و عدم توجه به ساير جنبه ها و يا تاكيد بر رشد عاطفي كودك بدون توجه به پرورش اخلاقي و اجتماعي ،مي تواند موجب عدم تعادل در تربيت كودكان را فراهم آورد و رفتارهاي نامتعادل آنان را به همراه داشته باشد . كودكي كه بواسطه مهر و محبت و توجه كافي والدين و اطرافيان، از نظر عاطفي بسيار حساس است اما از نظر ادب و احترام به ديگران ضعيف يا كودكي كه از نظر توانايي ذهني و عقلي بسيار قوي است اما از نظر توانايي ارتباطات اجتماعي و دوست يابي و تعامل با ديگران ضعف داردو منزوي است ،مي تواند نمونه هايي باشد از عدم توجه به جنبه هاي مختلف تربيت وپرورش يك جنبه و غفلت از ساير جنبه ها . لذا تربيت صحيح مستلزم آگاهي والدين در مورد جنبه هاي مختلف رشد و راههاي پرورش آن است .همانگونه كه براي رشد و پرورش سالم و متناسب و متعادل جسماني كودكان نياز به كسب آگاهي از انواع خوراكيهاي مفيد و آگاهي از اصول و قوانين تغذيه است ،ساير جنبه ها نيز اصول و قوانيني دارد كه آگاهي از آن مي تواند در رشد متناسب و سالم آنها موثر باشد كه در مقالاتي مجزا به آن پرداخته خواهد شد .

 


 


ارسال کردن دیدگاه جدید

محتویات این فیلد به صورت شخصی نگهداری می شود و در محلی از سایت نمایش داده نمی شود.
  • تگ های مجاز : <a> <em> <strong> <cite> <code> <ul> <ol> <li> <dl> <dt> <dd>
  • خطوط و پاراگرافها به صورت اتوماتیک جدا سازی می شود.

اطلاعات بیشتر در مورد قالب های ورودی

سیستم امنیتی
این سیستم امنیتی برای دفع کامنت های اسپم است.
Image CAPTCHA
حروفی را که در تصویر می بینید را تایپ کنید.