فداکاری در راه اتحاد و الفت

خدا انسان را مظهر فضائل عالم انسانی خلق نموده که سبب راحت و آسايش عالم بشود سبب محبت و الفت باشد نورانی باشد و عادل باشد انصاف داشته باشد تعدّی نکند معاونت يکديگر نمايند مهربانی بين بشر حصول پذيرد * خدا اينطور مي خواهد سبب سعادت عالم انسانی و عزّت بشر اين است لکن وا اسفا که بشر بر خلاف رضای خدا حرکت مي کند در اموری مي کوشد که سبب ذلّت بشر است سبب رسوائی عالم انساني است * حال شما بالنّسبه به سائر طوائفی که در اينجا هستند جمع قليلی هستيد که الحمد للّه نيّتتان خير است توجه تان به خداست خير عالم انسانی را مي خواهيد صلح و صلاح مي طلبيد آرزوی محبت و الفت مي کنيد *
نهايت مساعی شما اين است که بشر با يکديگر متّحد و متّفق شوند و نهايت آرزوی ما اين است که جنگ و جدال از ميان بر خيزد به جای جنگ صلح قرار يابد و مقابل بغض محبت بيايد و مقابل اختلاف اتحاد حاصل شود *لکن اين مقصد خيلی مقصد عظيم است آسان نيست مشکلات بسياری در پيش دارد اما شما بايد هر زحمتی و هر مشقتی را بر خودتان گوارا بداريد زيرا مقصد عظيم است يعنی بايد مقاومت جميع بشر نمائيد *
زيرا جميع ملل در فکر حربند و اعتقادشان اين است که يکديگر را غارت نمايند فتح ممالک کنند * البته اين کار شما بسيار سخت است لکن اگر شماها همت کنيد کلال و ملال نياريد جهد تان را مبذول داريد نتائج مفيده حاصل خواهد شد * پس هميشه تضرع و زاری بدرگاه خدا کنيد و از خدا بخواهيد که اسباب الفت خلق بکند شما را مدد فرمايد تأييد فرمايد تا بتوانيد از عهدهء اين کار برآئيد تا اين بار سنگين را بلند کنيد و در اين راه هر زحمت و مشقت و تعبی را تحمل نمائيد *
شايد در اين سبيل بجائی برسيد که جانتان را بايد فدا کنيد هر انسانی که مقصدش مقصد جليل است بايد هر مشقتی را بر خود گوارا کند علی الخصوص اين مقصد عظيم که حيات عالم است نورانيت عالم بشر است راحت و آسايش جميع خلق است ظهور موهبت عالم انسانی است و جلوهء تأييدات ملکوت الهی است * من اميدم از شما چنان است که ابداً در هيچ مشقتی و تعبی فتور نياريد بلکه روز بروز همتتان بلند تر شود و سعی و کوششتان بيشتر گردد تا بنورانيت محبت اللّه در بين بشر مشتهر شويد * حضرت عبدالبهاء : خطابات حضرت عبدالبهاء جلد ۱ ص89