احترام و بزرگ‌داري

الف) «مهتر (ريش‌سفيد) كسي نيست كه موهاي سرش خاكستري شده باشد، ... بلكه كسي است كه در حيات او صداقت و راستي، تقوي و پارسايي، ملايمت و آرامي، تماسك و خويشتنداري و اعتدال و ميانه‌روي، موجود باشد. كسي كه ثبوت و پايداري و تنزيه و تقديس داشته باشد، به حق يك مهتر است... و براستي شايستة احترام و بزرگ‌داري.»

ب) احترام و بزرگ‌داري

احترام‌گذاري و بزرگ‌داري حالت و نگرشي است مربوط به محترم شمردن مردم و رعايت كردن حقوق آنان. احترام و بزرگ‌داري در ادب و نزاكتي كه ما نسبت به يكديگر مراعات مي‌كنيم، در روش و حالتي كه صحبت مي‌نمائيم و در طريقي كه با متعلقات ديگران برخورد مي‌كنيم، جلوه و انعكاس مي‌يابد. گفتار و كردار احترام‌آميز، شأن و منزلتي را كه نفوس مستحق آن هستند، به آنان اعطاء مي‌كند.

احترام به مسنين و معمّرين مثل والدين، پدر و مادربزرگ‌ها و معلمين حائز اهميت مخصوص است. زيرا عمر بيشتري كرده‌اند و حكمت و تجربه آموخته‌اند و مي‌توانند چيزهاي بسياري به شما بياموزند. در حالي كه هركسي مستحق احترام است، پيران و سالمندان شايستة ادب و احترام ويژه هستند.

اگر با چيزي كه والدينتان به شما مي‌گويند مخالف باشيد، به پاس احترام آنان، از آن اطاعت مي‌كنيد. گرچه حق داريد عقيدة خود را بيان كنيد، اما مهمتر از اين، محترم شمردن روش‌ها و سليقه‌هاي آنان است.

احترام و بزرگ‌داري شامل رعايت قوانين و مقررات منزل و مدرسه‌تان و رفتار و سلوك به نحوي كه زندگي را آرام‌تر و منظّم‌تر مي‌سازد، نيز مي‌شود.

اين فضيلت عالي، همچنين احترام به خود را نيز دربرمي‌گيرد، بدين معني كه شما از حقوق متعلقه خود، مثل حق اختصاص

و اختفاء و  نيز حجب و حياء دفاع مي‌كنيد. اگر كسي حقوق شما را نقض نمايد، حتي فردي مسن و سالخورده باشد، تعدي او

بايد متوقف شود. هر زني، هر مردي و هر كودكي را خداوند خلق فرموده است و لهذا تمامي ما مستحق و شايستة احترام هستيم. 

منبع : کتاب راهنمای فضائل

اثر:

ليندا كاولين پوپوف             Linda Lavelin Popov

دان پوپوف                                  Dan Popov

جان كاولين