فضل الانسان فی الخدمة و الکمال لا فی الزینة و الثروة و المال
«برتری انسان به خدمت نمودن و كسب كمالات روحانی است، نه به جمع آوری ثروت و زينت و مال. »

 حضرت بهاءالله  

       
همه ما در دوران زندگیمان در مورد فضائل اخلاقی مطالبی شنیدیم و خواندیم. از دوران مدرسه  داستانهای سعدی، مولانا و دیگر شعرا و اندیشمندان را به خاطر داریم و همینطور روایاتی از پیامبران در مورد فضائل اخلاقی آموختیم.
 فضائل، جمع فضیلت به معنی صفت نیکو است، یعنی  صفاتی نظیر صداقت و راستی، اتحاد و همبستگی، محبت و دوستداری، اغماض و بخشایندگی، تمسک و خویشتنداری و ...
ماده پرستی قرن بیستم  و عدم آگاهی کافی والدین نسبت به نحوه القا و انتقال ارزشها و فضائل اخلاقی به کودکان باعث انحطاط شخصیت بسیاری از فرزندان و جوانان شده. متاسفانه والدین و جوامع به اندازه ای که به تربیت انسانی و تحصیل علوم و فنون فرزندان اهمیت می دهند، به تربیت روحانی و تعلیم فضائل اخلاقی توجهی نشان نمی دهند. به نظر شما علت این همه مشکلات رفتاری، بزهکاری، اعتیاد به مواد مخدر و مشروبات الکلی، فساد اخلاقی، بیماری های مختلف جسمی وروحی، از هم گسیختگی و ضعف پیوند روحانی خانواده ها، شکسته شدن حرمت ها و... چیست؟
اگر کودکان از بدو تولد و دوران خردسالی و کودکی با فضائل اخلاقی مانند حیا و سر به زیری، ایمان و باورداری، عزت و بزرگواری، عبادت و پرستندگی، تعالی وبرتری، ادب وفرهیختگی، احترام و بزرگواری، استقلال و خودباوری و بسیاری فضائل اخلاقی دیگر آشنا شوند واین فضائل به آنها آموزش داده شود، آیا از بار مشکلات دنیای امروز کاسته نمی شود؟
«خانواده در مقام یک واحد انسانی و هسته اصلی اجتماع بشری کانونی است که فضائل اخلاقی و توانمندی های بنیادی لازم باید در آن شکل گیرد، زیرا عادات و رفتاری را که در خانواده پایه ریزی می گردد از خانه به محل کار و حیات اجتماعی و سیاسی هر ملت وسرانجام به روابط بین المللی تعمیم می یابد.» تأسیس جامعه ای بر اساس عدالت و بر پایه وحدت از خانواده آغاز می گردد. اگر کودکان یاد بگیرند که تفاوتهای ظاهریشان جلوه ای از زیبایی و کمال بوستان عالم انسانی است نه علت اختلاف و تضعیف روابط انسانی، اگر کودکان بیاموزند به مدد استعدادهای متنوع و گوناگونی که خداوند در وجود هر انسانی قرار داده می توانند در کنار هم با اتحاد و محبت دنیایی بهتر بسازند، دیگر به انسانهای دیگر به چشم بیگانه نمی نگرند. بلکه در وجود هر انسانی مواهب مکنونی را می بینند که با کشف آنها و در کنار هم برای پیشرفت و ترقی خود و جامعه گام بر می دارند.
اگر در جنگهایی که در عالم رخ داده تامل کنیم، متوجه می شویم که علت بسیاری از آنها  تعصباتی چون تعصب نژادی، قومی، وطنی، جنسی، مذهبی و... بوده. اگر از کودکی به فرزندان بیاموزیم «همه بار یک دارید و برگ یک شاخسار» اگر ما والدین و مربیان، معتقد باشیم که عالم مثل گلستانی است که گل های رنگارنگ و متنوع آن را زیبا می کند نه گلهای یک شکل و یکسان و این مفاهیم رابه کودکان القا کنیم، بسیاری از مشکلات جوامع حل می گردد. با مطالعه زندگی نامه افرادی که باعث بروز جنگ ها و مشکلات در جوامع شده اند در می یابیم که اکثرآنان دوران کودکی بدی را سپری کرده اند و فضائل و کمالات روحانی به آنها آموخته نشده است. در حقیقت همه ما مسئولیم. مسئول همه کودکان عالم؛ چرا که آینده دنیای ما را رقم خواهند زد. بیایید هر یک قدمی در جهت پیشرفت نسل نوپای جامعه مان بر داریم. فقط توجه به امور تغذیه و سلامت جسم (تربیت جسمانی) و تحصیلات علوم (تربیت انسانی) ضامن پیشرفت آنها نیست. این امور زمانی مفید و ارزشمندند که در کنار فضائل اخلاقی قرار گیرند. در غیر اینصورت منجر به ساخت آلات و ادواتی می گردد که باعث کشتار جمعی و هلاک انسان ها است.
اگر ما فضائل اخلاقی را به کودکان القا کنیم و انتقال دهیم، مطمئناً همگی در امنیت و آرامش بیشتری خواهیم بود.

نویسنده: آرزو اتحاد

مأخذ:
١- پیام ۲۴ نوامبر بیت العدل اعظم
۲ -کتاب راهنمای فضایل  لیندا کاولین پوپوف و…..