1- در توالت مي‌تواند نظافت را رعايت كند
2- بدون كمك ديگران صورت را مي‌شويد
3- بدون كمك ديگران در كوچه‌هاي اطراف منزل خود رفت و آمد مي‌كند
4- شخصاً تمام لباسهاي خود را مي‌پوشد باستثناء موارديكه مستلزم گره زدن و غيره باشد
5- با مداد  چيزي نقاشي مي كند.
6- در ورزشهاي مسابقه‌اي شركت (توپ بازي، دويدن و غيره)

فعالیتهای شناختی :

كودكان آرام، آرام هنگام خشم از پرخاشگری پرهیز می‌كنند و راه سازش و توافق را جست‌و‌جو می‌كنند. اما در هر حال بیشتر رییس‌ماب، گستاخ و مستعد آوردن عذر و بهانه‌اند.
كودكان را به خاطر فرونشاندن خشم ستایش كنید، برای آرام شدن و طرح مشكل یاری‌شان دهید. برای یافتن راه‌حل هدایت‌شان كنید. كتاب‌هایی برای‌شان درنظر بگیرید كه در آن‌ها از پرخاشگری پرهیز می‌شود.

كودكان كم كم، نتایج خوب و بد را درك می‌كنند و ممكن است برای ارزیابی واكنش‌های خود را درگیر رفتارهای غیرقابل قبول كنند.    

كنش‌ها را به شیوه‌ای قابل فهم توضیح دهید. به كودكان فرصت بدهید درباره‌ی كنش‌های جایگزین به گفت‌و‌گو بنشینند.
كودكان به ندرت تنها بازی می‌كنند اما آرام، آرام در انجام كارها مستقل می‌شوند.;    
ایستادگی را تقویت كنید، به كودكان میدان دهید تا كاری را كه شروع كرده‌اند، به شیوه‌ای دلخواه به پایان برسانند. این امر برای حل مشكل و یادگیری خودیاری بسیار ضروری است.
كودكان آگاهی خود را نسبت به نقش‌های مختلفی كه مردم عهده دارند ـ پرستار، افسر پلیس، خواروبار فروش، مرد، زن و غیره افزایش می‌دهند.    
فرصت‌هایی فراهم آورید تا كودكان در زندگی واقعی و در كتاب‌ها با افراد مختلف و نقش‌های هر یك آشنا شوند: بازی نمایشی در باب هر نقش را تشویق كنید.

کودکان ترس هایی غیرمنطقی همچون ترس از تاریکی ، رعد و برق و جانوران بروز می دهند.
كودكان را با سهیم كردن‌شان در تجربه‌های كسانی كه زمانی می‌ترسیدند اما بر این ضعف چیره شده‌اند، یاری كنید

رفتار کودک:

کودک چهار ساله
وقتی کودک چهار ساله می‌گوید: «مامانم اینطور می‌گوید» مثل آنست که بزرگترین مرجع صلاحیت‌دار ، دستوری صادر کرده است و دیگر جای هیچگونه بحث و گفتگویی نیست. وقتی در این سن در کودکستان ، کودک به مربی خود می‌گوید:
«مامانم گفته ساعت 9 باید شیرینی بخورم» بهترین دلیل را برای او آورده است. کودک برای همبازی خود بزرگترین دلیل را می آورد وقتی به او می‌گوید: «مامانم می‌گوید شماها باید این کار را بکنید». بچه‌های دیگر هم ممکن است حرف او را قبول و به عنوان دلیل بپذیرند. ولی کودک چهار ساله ، موجود کاملا ثابتی نیست.

ممکن است تصور کنید که اگر مادر تا این اندازه برای کودک صلاحیت و مرجعیت دارد، باید انتظار داشت کودک در کلیه موارد به حرف او گوش دهد، اما ابدا اینطور نیست. در هر سنی ممکن است کودک بعضی اوقات مقاومت به خرج دهد ولی ورد زبان بچه چهار ساله ، عباراتی است از قبیل: «نه ... نخواهم کرد» یا حتی: «مگر مجبورم کنی.» در بعضی از سنین ، کودک مقاومت به خرج می‌دهد، چون نمی‌خواهد کاری را که از او خواسته‌اند، انجام دهد. ولی اغلب اوقات چنان می‌نماید که کودک چهارساله مقاومت می‌کند. چهارسالگی سن قید ناپذیری کودک است. او احساس می‌کند نیرویی او را وادار می‌کند که از زیر بار هر گونه قیدی شانه خالی کند و از سر کشی و تمرد خوشش می آید. با این سرکشی کودک هر طور که خودش صلاح می‌دانید، رفتار کنید ولی مقاومت او را زیاد جدی نگرید.