حدود و ثغور واضح و منطقي تعيين كنيد

كودكان محتاجند حد و مرزها را بدانند و همين امر است كه آنان را از لحاظ عاطفي و هم جسماني، محفوظ و مصون مي‌دارد.

هرچه واضح‌تر از انتظاراتي كه از آن‌ها مي‌رود آگاه باشند، مجال و امكان بيشتري دارند كه احساس كنند در مساعي خود براي «انجام دادن صحيح امور» مورد محبّت و پذيرش واقع شده‌اند.

هر خانواده‌ای مقرراتي دارد چه بر زبان آورده شده باشد يا نشده باشد، بايدها و نبايدهائي كه جريان امور را روان‌تر ساخته اطفال را محفوظ نگه‌مي‌دارد و به همه كمك مي‌كند نيازهاي يكديگر را در مورد خلوت و تنهائي، محل و فضا، توجه و ملاحظه و توزيع منصفانه امور خانه و خانواده رعايت كنند. وقتي كه مقررات اساسي خانواده به وضوح تعيين شده و عواقب مربوط به زيرپا گذاشتن آن‌ها معيّن شده باشد، آن‌ها منشاء نظم و وحدت خواهد بود و باعث خواهند شد اطفال احساسي خوب داشته باشند، زيرا مي‌دانند چه انتظاري از آن‌ها مي‌رود. آن‌ها مي‌دانند «خوب» چيست و مي‌توانند آگاهانه آن را انتخاب كنند. اين يك كار اساسي و روحاني است.

حدود و ثغور براي اين كه مؤثر باشند، بايد به شكل مقررات اساسي خانواده براي اطفال وضع شوند. آن‌ها نبايد در آنِ‌ واحد بيش از 5 يا 6 قانون باشد و بايد در حد آگاهي كامل اطفال تعيين شوند. اين مقررات بايد رفتاري را دربرگيرد كه قابل مشاهده و قابل سنجش بوده، نقش آن‌ها عواقب پيش‌بيني شده‌اي را به همراه داشته باشد. آن‌ها بايد در مورد اموری باشد كه به ندرت داراي استثناء هستند.

اگر فرزندان شما در سنين جواني يا نوجواني هستند، مي‌توانيد از آن‌ها دعوت كنيد در بحث و گفتگو راجع به ميزان عادلانه بودن مقررات اساسي اظهارنظر كنند و در وضع مقررات به شما پيشنهاد بدهند. مقررات اساسي بايد دافع نيازهاي خانواده بخصوصِ شما باشد. في‌المثل، خانواده‌اي كه در منطقه‌اي باران‌خيز يا برفگير زندگي مي‌كنند، ممكن است قاعده‌اي اساسي در مورد لزوم درآوردن كفش‌ها قبل از ورود به خانه داشته باشد. خانواده‌هايي كه نزديك ساحل زندگي مي‌كنند، ممكن است حتي اين قانون را داشته باشند كه افراد قبل از ورود جوراب را از پاي درآورند. ذيلاً مثالي از يك رشته مقررات اساسي براي خانواده‌اي با سه فرزند 6، 8 و 14 ساله ذكر مي‌شود:

·        كفش‌ها را جلوي درب درمي‌آوريم.

·        داخل خانه با صداي آهسته صحبت مي‌كنيم.

·        غذا را تنها در آشپزخانه و اطاق‌نشيمن مي‌توان صرف كرد.

·   يعقوب (14 ساله)، در تعطيلات پايان هفته، بعد از ساعت 30/10 نمي‌تواند بيرون باشد.

·  همواره قبل از خروج از خانه، پدر و مادر را از مقصد خود مطلع كنيد.

·        در ايّام هفته، جينا و ديل بايد ساعت 5/8 و يعقوب ساعت 10 بخوابند.

مثالي از مقررات اساسي براي كودكان خردسال چنين است:

·        وقتي در حياط بازي مي‌كنيد، از آنجا خارج نشويد.

·        اول غذا، بعد دسر

·        وقتي بازي تمام شد، اسباب‌بازي‌ها را در جاي خود بگذاريد.

·        داخل خانه آهسته صحبت كنيد.

·        هر روز وقت سكوت را (استراحت اختياري) رعايت مي‌كنيم.

·        كتك‌كاري با هر وسيله‌اي ممنوع است.

مقررات اساسي بايد شامل مواضعي باشد كه مي‌خواهيد مخصوصاً توجّه اطفال را به آن‌ها جلب كنيد. بديهي است ممكن است شما مقررات و انتظارات بسيار ديگري نيز از مسواك زدن هر روزه گرفته تا لباس پوشيدن قبل از ترك خانه دارا باشيد. اما مواردي كه به صورت مقررات اساسي مورد تأكيد قرار مي‌گيرد، مواضيعي است كه درحال حاضر احساس مي‌كنيد اطفال بايد بياموزند.

بر گرفته از کتاب فضائل