1- قوانين را ساده و منطقي وضع كنيد.

نمونة نامناسب: «نزاع بين بچه‌ها ممنوع»

نمونة مناسب: «وقتي كه عصباني هستيد، فقط از زبان استفاده كنيد. به كاربردن وسيلة دعوا ممنوع است.» مي‌توان اين عبارت را نيز افزود: «اين خانه، منطقة صلح است.»

2- قوانين را به‌طور واضح تفهيم كنيد.

مقررات وضع شده را بنويسيد و روي يخچال يا جاي ديگر كه در مقابل چشم بچه‌ها باشد، نصب كنيد. استفاده از تصاوير يا توضيحات مزاح‌گونه در تقويت مقرّرات، بويژه براي فرزندان بسيار خردسال مفيد خواهد بود. آن‌ها را با فرزندان خود به بحث بگذاريد. اطمينان حاصل كنيد كه آن‌ها عواقب تجاوز از مقررات اساسي را به خوبي درك كرده باشند.

3- پیامد تجاوز از مقررات را بطور واضح و در ارتباط با خطاي مرتكبه تعيين كنيد. (تنبيه متناسب با جرم باشد.)

نمونه نامناسب:

«اگر بچة ديگري را با چيزي بزني يك هفته در خانه زنداني مي‌شوي».

نمونة مناسب:

«اگر از كوره دررفتي و بچه ديگري را با چيزي كتك زدي، حق بازي كردن را از دست مي‌دهي و مدتي از بازي اخراج مي‌شوي»

نمونة نامناسب:

«اگر پا به خيابان بگذاري، چنان كتكت بزنم كه حظّ كني.»

نمونة مناسب:

«اگر از اعتمادم سوءاستفاده كني و از حياط بيرون بروي، نيم ساعت بعدي را از حق بازي كردن در حياط محروم مي‌شوي.»

4- پيامدها را «كوتاه و خوشايند» تعيين كنيد. (آموزنده نه كيفردهنده)

طول مدّت تنبيه بايد با سن كودك تناسب داشته باشد، يعني هرچه كودك خردسال‌تر باشد، اين مدت بايد كوتاه‌تر باشد.

مجازات بايد از قبل تعيين شده باشد تا خشم و غضب شما در آن دخالت نكند.

5- پيامدها را به مقتضاي سن تعيين كنيد.

براي جواني كه دو ساعت ديرتر از موعد مقرّر به خانه مراجعت كرده است و كودك نُه ساله‌اي كه براي صرف شام دير رسيده است، مجازات‌هاي متفاوتي را بايد درنظر داشته باشيد. اما در هر مورد يك اصل حاكم است و آن اين كه به آن‌ها بفهمانيد «وقتي غيرمسئولانه عمل كنيد، آزادي شما سلب خواهد شد.» ولي طول مدّت تنبيه بايد آنقدر باشد كه صرفاً به عنوان يادآورندة خوبي عمل كند.

6- وقتي كه فرزندان مجازات مي‌شوند، اطمينان حاصل كنيد دلايل آن را فهميده‌اند.

وقتي مدت تنبيه تمام شد، از آن‌ها بخواهيد توضيح دهند كه «اين تنبيه براي چه بود؟ از اين پس چگونه عمل خواهي كرد؟» همواره فضيلت موردنظر را به آن‌ها يادآور شويد. اگر تنبيه به خاطر استفاده از شيئي براي دعوا بوده است بگوييد: «آيا فكر مي‌كني آماده هستي با دوستي و رفاقت دوباره بازي كني؟»

با ابراز محبت و اعتماد آن‌ها را تشويق كنيد به سعي خود ادامه دهند: «مي‌دانم كه مي‌تواني.» و حالا زماني است كبآنچه واقع شده و باعث چنان رفتاري از جانب كودك گشته است، كمي گوش بسپارید.

بر گرفته از کتاب راهنمای فضائل