هدف از ايفاي وظايف تربيت روحاني والدين اين است كه فرزندان قادر به توسعة اقتدار دروني خود

شوند، از حسن مسئوليت‌پذيري بهره‌مند گردند، و قدرت اتّخاذ تصميمات آگاهانة اخلاقي را كسب كنند.

هرچه فرزندان خردسال‌تر باشند، براي هدايت و كنترل رفتار، بيشتر به والدين منصف و مهربان و مشفق

وابسته‌اند. اين تنها راهي است كه آن‌ها مي‌توانند انضباط نفس را در خود پرورش دهند. فرزندان نسبت به

انتظارات ما از آن‌ها بسيار حساسند و متناسب با معيارها و موازيني كه برايشان قرار مي‌دهيم، زندگي

مي‌كنند. اطفال احتياج دارند كه ما مقتدر و متنفذ باشيم و انتظاراتمان از آنان كاملاً روشن باشد. آن‌ها نياز

دارند كه وقتي سعي مي‌كنند آن انتظارات را برآورده سازند، ما به‌طور مناسب و بجا پذيرا و پاسخگو

باشيم. حس ارزش‌پذيري و عزت‌نفس آنان منوط به اين مسأله است.

يك تعريف از يك كودك محروم اين است كه والدينش هيچ انتظاري از او نداشته باشند. خانواده‌اي كه فاقد اقتدار والدين باشد، عملاً يك گروه بدون رهبر است. خودتان را مجسّم كنيد شاغل به كاري هستيد كه كارفرما هيچ توضيحي دربارة آن نداده است و هيچ هدف و انتظاري را مشخص نكرده است. چگونه متوجّه مي‌شويد كه كار را درست يا غلط انجام مي‌دهيد، چگونه ارزشيابي خواهيد شد؟ حتي مهمتر از آن، نياز خود به وجود معني و مقصود در كار را چگونه برآورده مي‌سازيد؟

راهنمای فضایل