به نام گویندۀ دانا

ای فریدون، الحمدلله از فضل الٓهی به بحر ایمان فائز شدی و به افق اعلی توجّه نمودی. ولکن محک الٓهی لم‌یزل و لایزال مابین عباد بوده و خواهد بود و همچنین میزان الٓهی در کلّ حین مشهود است. باید در کلّ احیان به حق جلّ و عزّ پناه برد و توفیق خواست تا مؤیَّد شود به استقامت بر آنچه ادراک نموده و عمل به آنچه در کتاب الٓهی از قلم اعلی نازل شده. اگر نفسی در جمیع عمر به عبادت مشغول شود و از صفاتی که سبب ارتفاع امرالله است محروم ماند آن عبادت حاصلی ندارد و ثمری نخواهد بخشید.

ای فریدون، آسمان امر الٓهی به آفتاب امانت روشن است. به حِبال امانت متمسّک شو و به ذیل صداقت متشبّث. این دو، دو نیّر اعظمند که از افق اعلی طالع شده‌اند و در آسمان حکم سلطان امکان مُشرق و مضیئند. انشاءالله به این مقام فائز شوی و به ذکر دوست ناطق گردی. إنَّهُ لَهُوَ الذّاکِرُ النّاصحُ العزیزُ الحکیم. (مجموعه آثار قلم اعلی، شماره 61، ص18)