بهار طبيعت و بهار زندگی  

نگارش : شبستان 

آغاز بهار و عيد نوروز را با همه مظاهر شادي بخشش، به شما تبريك مي گوييم 

جشن نوروز از آيين هاي كهن و ديريني است كه تا حال باقي مانده است . تاريخ تاسيس آن را بعضي از مستشرقين، پنج تا شش هزار سال قبل مي دانند . در طول تاريخ، جشن نوروز يا جشن بهاري، تنها جشني است كه از تاريخ كهن پابرجاست و روز به روز گسترده تر و بر اهميت آن افزوده تر مي شود . 

" ابو ريحان بيروني منجم و رياضي دان مي نويسد:" نوروز نخستين روز از فروردين ماه است و به اين جهت "روز نو" نام كردند زيرا پيشاني سال نو است ." 

خيام نيز اولين روز تحويل آفتاب به برج حمل را نوروز مي داند اما تعداد ايام آن را در طول تاريخ، متفاوت ذكر كرده اند، زماني پنج روز،  وقتي ده روز،  هنگامي يك ماه، و در اين دوران به سيزده روز محدود شده است. 

در دين باستاني ايران چنين عقيده بود كه بعد از در گذشت آدمي، روح يا فروهر او، هر سال به مدت ده روز از جهان معنوي به جهان مادي باز مي گردد و در زمين به سر مي برد و اين ده روز، پنج روز از ماه آخر سال و پنج روز از آغاز سال نو است و براي خشنودي اين مهمانان آسماني،ايرانيان به خانه تكاني و تهيه شيريني مي پرداختند و جامه نو مي پوشيدند و از بينوايان دستگيري مي كردند . در عهد هخامنشيان جشن نوروز بالغ بر يك ماه بود  كه هفت روز، نوروز عامه و بيست روز، نوروز خاصه بود . در نوروز عامه، حقوق كشاورزان و چاكران و سپاهيان را مي دادند و به مرور ايام  اين رسم و روش به عيدي دادن بزرگان به خردان تبديل گرديد " 

نژاد آريايي از هنگامي كه شناخته شده، آغاز سال را به عنوان يكي از سنت هاي خود جشن گرفته است و امروزه نيز در بسياري از كشورها و فرهنگ ها، اين روز به نام نوروز جشن گرفته مي شود و به عنوان فرهنگ مشترك ميليونها انسان در جهان  موجب پيوند  آنها با يكديگر مي گردد و جلوه اي از وحدت عالم انسان را نمايان مي سازد. 

نوروز جشن طبيعت است و ورود به نقطه اعتدال بهاري . در اعتدال بهاري جميع موجودات از كوه و دشت و صحرا، زنده مي شوند و جاني تازه مي گيرند . قطرات ژاله در صبح روح پرور بهاري به صورت زيباي طبيعت بوسه مي زنند و عطر روح پرور بهشتي، عالم طبيعت را پر مي كندو بر جان آدمي شور و نشاط مي افكند . عالم خلقت، جلوه اي از لطافت ذات پروردگار مي يابد . درختان، جامه نو مي پوشند و به شكوفه و برگ آراسته مي شوند و از ريزش باران بهاري  پر طراوت و لطافت مي گردند. نوروز  سر آغاز فصل رويش است ، سر آغاز طراوت و لطافت است ،   سر آغاز اميد و آرزو ست، سر آغاز شور و نشاط و سر آغاز تحول و دگرگوني است. 

اين فصل دل انگيز و روح پرور  در طبيعت ، هزاران هزار بار تجديد مي شود اما عمر آدمي تنها يك بهار دارد و انسان تنها يك بار مي تواند از جلوه  و زيبايي اين ايام، يعني بهار عمر، بهره مند گردد. در بهار زندگي است كه نهال وجودش سرشار از لطافت و طراوت است و به شكوفه و برگ ايمان، عشق، علم، فضايل روحاني و معنوي آراسته مي شود. در بهار زندگي است كه سر شار از انرژي و شور و نشاط است و مستعد هر نوع تحول و دگرگوني. بهار زندگي، سن توانايي است و بهترين اوقات حيات انساني . پس بياييد بهار عمر فرزندان عزيزمان را قدر نهيم و اين ايام گرانبها و ذي قيمت را به خاطر استعدادهاي عظيمه و فرصت هاي طلايي كه در آن موجود است، از دست ندهيم . با نسائم روح پرور محبت، وجود نازنينشان را پر از طراوت و لطافت نماييم و روح و جانشان را از عشق به نيكي، عشق و محبت به نوع انسان از هر نژاد و فرهنگ و مليت، و عشق به صلح و دوستي مالامال نماييم تا در مزرعه قلب و روح آنان، گلهاي بهشتي محبت و وفا و عشق برويد و نهال وجودشان سر سبز و پر ثمر، بر زيبايي و طراوت اين عالم خاكي بيافزايد. 

بهار عمر، فرصت گرانبهايي است كه اگر از دست برود، اگر فراموش و اهمال شود، همه نادم و پشيمان خواهيم شد. 

"خداوندا اين طفل صغير را در آغوش محبتت پرورش فرما و از ثدي عنايت شير ده .

اين نهال تازه را در گلشن محبتت بنشان و به رشحات سحاب عنايت،پرورش ده ...."